جریان غیر دینی(سکولار)دفاع از حقوق زنان

از حدود سال 1368 به بعد به موازات رشد جریان هایی که در خارج از کشور موضوع حقوق زنان ایرانی را دستمایه فعالیت خویش قرار داده بودند، در داخل کشور نیز جریانهای مختلفی با هدف دفاع از حقوق زنان وارد میدان شدند و فعالیت خود را آغاز کردند . با پایان جنگ تحمیلی و ورود کشور به مقطعی جدید از تحولات پس از انقلاب، فضایی به وجود آمد که به تدریج عده زیادی که پیش از آن به دور از هیاهوی انقلاب و جنگ در گوشه ای آرمیده بودند، احساس کردند که می توانند حرف هایی را که یک دهه بر دل هاشان سنگینی کرده بود بر زبان بیاورند و یاد دوران پیش از انقلاب را زنده سازند .

از آنجا که این جریان، خود نیز ادعایی نسبت به محور بودن دین در موضوع دفاع از حقوق زنان ندارد، ما در این بررسی از آن با عنوان جریان غیر دینی (لاییک یا سکولار) دفاع از حقوق زنان یاد می کنیم .

ویژگی های جریان غیر دینی دفاع از حقوق زنان

جریان شناسی دفاع از حقوق زنان

چکیده:

در سال های اخیر گروه ها و افراد فراوانی به دفاع از حقوق زنان برخاسته و یا به صورتی ریشه ای تر، درباره جایگاه زن در نظام آفرینش سخن گفته اند . در این نوشتار، نویسنده جریان های مدافع حقوق زنان را در سه دسته «سیاسی » ، «سکولار» و «دینی » جای می دهد و گروه سوم را به دو طیف «تجدیدنظر طلب » و «اصول گرا» تقسیم می کند . بررسی ویژگی های هرکدام از این گروه های چهارگانه، از بخش های اصلی این نوشتار به شمار می آید .

در دهه گذشته کشور ما شاهد رشد فزاینده جریان دفاع از حقوق زنان بوده است . در مقطع زمانی بسیار کوتاه، نهادها، سازمان ها، تشکل ها و نشریات بسیاری با هدف تلاش برای احقاق حقوق زنان پا به میدان گذاشتند که شاید این موضوع در سراسر تاریخ سیاسی - فرهنگی کشور ما بی نظیر باشد .

با یک بررسی اجمالی می توان جریان های داخلی و خارجی فعال در عرصه دفاع از حقوق زن ایرانی را به سه دسته تقسیم کرد: